23/10

Vandaag maak ik er een rustig dagje van.
Na elke (werk)dag bij het inloophuis geweest te zijn ben ik nu een beetje (erg) moe. Dus even rustig aan. Ook omdat we vanavond nog op pad gaan. Mijn schoonouders zijn namelijk vandaag 55 jaar getrouwd en we zijn uitgenodigd om, met z'n allen, te gaan eten in een restaurant in Woerden. Lekker luxe en gezellig.
Ik ben ook moe door een heel intensief gesprek met dominee van de Kooi uit het Hofpoort Ziekenhuis in Woerden. Toen ik ff diep zat, een poosje geleden, heb ik mij afgevraagd met wie ik, dicht bij huis, zou willen praten over de fase van mijn leven waar ik nu in zit. En zij kwam in mijn gedachten bovendrijven. Ik ken haar uit de tijd dat ik in het ziekenhuis werkte en zij heeft altijd indruk op mij gemaakt. Ook weet ik dat zij zoveel mensen in ziekte en sterven begeleid heeft, dat zij heel ervaren is en mij dus in alle openheid bij zou kunnen staan. Ik heb haar gebeld en gevraagd of er mogelijkheden tot contact zijn, want ik werk daar niet meer en ik ben er ook geen patiënt meer. Na mijn verhaal aangehoord te hebben wilde ze wel een afspraak maken.  En het was een mooi, open en diepgaand gesprek! Waar je dan wel van bij moet komen......., want in deze fase overkijk ik (soms) mijn leven. En ja, daar zitten nog wel wat pijnpunten in waar ik al vaker aan gewerkt heb, maar ze zijn nog niet helemaal emotieloos.