1/7

Misschien moeten we maar iets anders verzinnen dan duimen, want het helpt niet helemaal zoals ik graag wil. In mijn hersenen zijn 2 uitzaaiingen gezien. De ene was al eens gezien, maar beoordeeld als vaatkluwe. Nu is hij gegroeid, dus toch een uitzaaiing.
De behandeling bestaat uit bestralen. Donderdag a.s. heb ik een afspraak op de afdeling radiologie voor een gesprek en evt voorbereiding, denk ik. Waarschijnlijk zal ik 3 tot 5 dag achter elkaar bestraald worden. Dat hoor ik donderdag.
Na het bestralen kan ik het traject van de Ipilimumab weer oppakken voor de uitzaaiingen in mijn buik en alle nog-niet-geziene melanoomcellen. In de hoop dat ik bij de 20% van de patiënten hoor waarbij dit medicijn effect heeft. Anders heb ik de Dabrafenib nog achter de hand.
Tsjonge tsjonge. Rust is elders en wat een vooruitzicht. Hier kom ik nooit meer vanaf. Er zal steeds weer een plekje of plekjes gevonden worden.......
Dan word ik toch wat opstandig en denk dan 'fuck it'! En dan ga ik mooi doen waar ik zin in heb. Lekker naar de moestuin. Lekker, zonder medicijnen in mijn lijf, met Rob een weekend weg!! Heb er zo'n zin in. Even los van alle zorg-, regel- en huishoudelijke taken en van ziekenhuisbezoeken. Maar wel rustig relaxt de tijd voor elkaar in deze pittige achtbaantijd. Echt even broodnodig is dat nu.

P.S.: de oncoloog belt net dat ze vergeten te vertellen is dat ik nu geen auto mag rijden. En dat ik na de bestralingen een onafhankelijke neuroloog kan consulteren om evt voor een jaar weer rijbevoegd te zijn. Ach, kan er ook nog wel bij......