8/1

Vroeg op, om met Rob te ontbijten voor hij weer, voor twee dagen, de weg op gaat.
Was al wakker hoor, dus gaat me makkelijk af. Ik ben een ochtendmens.
Gisterenochtend was Mw Rakke in het Inloophuis. Zij geeft workshops ketting maken. Dus heerlijk zitten frobelen. Ik heb een eenvoudig hangertje voor aan mijn zilveren ketting gemaakt. En toen ik tijd over had nog een kralenketting geregen. Beide in het groen, want dat had ik nog niet. Ze passen beide bij een armbandje dat ik van Sinterklaas Minke heb gekregen, dus nu heb ik een setje. Was leuk en lekker om mijn gedachten te verzetten en mijn creativiteit te laten stromen.
Daarna meteen door naar de trein naar Utrecht om in het UMCU bloed te laten prikken en de afspraak met de internist na te komen.
De reis verliep soepel. Ik kon overal zo instappen en had plek om te zitten. Ook bij het lab, waar het soms overvol zit aan het eind van de ochtend, was het rustig, dus snel aan de beurt. Mooi de wachttijd tot de afspraak benut met een boterhammetje eten, wat drinken en een tijdschriftje lezen.
De internist had niet zoveel vragen als ik gedacht had en het uur hebben we ook niet vol gemaakt. Na het door mij opsommen van de klachten waar ik tegen aan loop kon zij geen duidelijke conclusie trekken. Alles loopt door elkaar heen, ik bedoel mijn klachten kunnen zowel van de Prednison komen, als van een te traag werkende schildklier komen, als van het verstoorde stresshormoon-verhaal. Kan ik eigenlijk wel grappig vinden. Een arts die zoveel en zo lang gestudeerd heeft en dan nog geen eenduidige conclusie kan trekken. Het menselijk lichaam zit toch wel complex in elkaar. Misschien valt er nog verbetering te halen uit de Thyrax geleidelijk wat op te hogen, maar of dat nuttig is dat hangt af van de hoogte van de schildklierwaarden in mijn bloed. En die waren nog niet bekend toen ik bij de dokter zat. Ze belt me hier nog over.
De terugreis verliep ook vlot en mijn fiets stond nog gewoon bij het station (ja, ik denk niet altijd positief ;-) ) Inmiddels goed voelbaar dat ik al een, voor mij, groot deel van de dag actief en onderweg ben, want ik ben moe. Thuisgekomen lekker op de bank met thee en wat te lezen. Rob heeft het eten gemaakt en rond half negen ben ik naar mijn bedje vertrokken. Heb nog wat tv gekeken, maar kon mijn ogen niet zo goed open houden. Ach ja, wel ongezellig, maar zo is mijn leven nu eenmaal... Morgen is er weer een dag, vandaag dus, en die word wat rustiger :-)