Mijn ziel, sommige dingen snijden door mijn ziel.
Dan hoor ik een heldere, wat schelle stem, die de pijn woorden geeft.
Gisterenavond, tijdens wat tien-minuten-gesprekjes, op de school van Ties kwam zo duidelijk en pijnlijk naar voren hoe niet-onbezorgd deze net 15 jarige, soms (?), in zijn leven staat. Het gaat goed met hem hoor, maar ik had het allemaal zo anders gewild, gewenst en bedacht.
Mijn ziel 'schreeuwde' het uit:
I'm a mum
My children
They need their mum
They need it all
The mum-love, mum-kisses,
Mum-fights, mum-hugs,
Mum-comments
So please
I can not die
I can not leave them
I can not let them be
In sadness
In morning
In anger
In pain
So please
I can not die
I have to be there
When they fall in love
When they graduate
When they move out
Get a job
Get married
Get babies
I have to be there
While they grow old(er)
So please
I'm a mum
I can not die
Jet
Hansine
Zo aangrijpend, zo confronterend, en toch zo prachtig verwoord, je weet anderen te raken terwijl jezelf het meest geraakt wordt.
BeantwoordenVerwijderenXxx Winny
Stil ben ik weer van, Carla xxx
BeantwoordenVerwijderensterk spul ! XX
BeantwoordenVerwijderen