Leven op de klok.
Dat is wat er bij de Dabrafenib hoort.
Het moet weer even wennen, maar heb het er graag voor over.
Elke dag ontbijten vóór 7.30 uur, dan tot 10.30 uur niets eten en om 9.30 uur pillen innemen.
's Avonds precies het zelfde, dus vóór 19.30 uur thee drinken met wat lekkers, 21.30 uur pillen innemen en om 22.30 uur mag ik weer wat eten. Maar dan ben ik vaak al naar bed.
Op een avond op bezoek of naar een verjaardag gaan is dus niet zo aantrekkelijk..... Iedereen lekker aan de koffie of thee met taart en daarna een borrel met wat chips of een nootje terwijl ik alleen maar toe mag kijken met een glaasje water. Vandaag is Kaj (neefje/18 jaar geworden) jarig en ik ga lekker vanmiddag even op bezoek :-), want dan mag ik alles eten, hihi! :-)
Gisteren voor het eerst op bezoek geweest bij mijn schoonvader, hij woont sinds afgelopen vrijdag in een woongroep in het verzorgingshuis De Wulverhorst. Dat is het huis om de hoek van de aanleunwoning waar Ma nu alleen woont. Zij kan dus wandelend haar man bezoeken, wat ik heel mooi vind. Al blijft het ook een verdrietig idee dat zij na een leven lang samen nu apart moeten wonen door de ziekte Alzheimer.
Het is een mooie woonomgeving met 4 groepen van 6 personen en die groepen zijn verbonden door een 'openbare' vierkante gang en in het midden is een binnentuin, die aardig groot is. Er staan stoelen, een bank, een BBQ en een hoge tafel met aarde waarin bloeiende plantjes staan, maar ook sla en bosuitjes. Pa, die van wandelen houdt, kan dus vrij rond lopen op de gang en in de binnentuin. Ik hoop dat die vrijheid hem goed doet. Verder heeft hij een eigen kamer met badkamer. Ruim van opzet en daardoor ook een plek om zich even terug te trekken mocht hij daar behoefte aan hebben.
Gisteren bij het bezoeken was hij heel goed gemutst. Een stralende glimlach toen hij Ma en ons in het vizier kreeg. Dat doet goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten