dinsdag 24 februari 2015

24/2

Na bloedprikken, urine inleveren en wachten de nieuwe oncoloog Dr de Vos gesproken.
Het is een heel ander type arts. Veel zakelijker, lijkt emotieloos en beantwoordt zijn pieper regelmatig tijdens ons gesprek. Wat ik toch best irritant en een soort asociaal vind. Zal het er gewoon mee moeten doen.
Hij acht de kans dat ik deze medicijnen ga krijgen vrij groot. De aanvraag wordt vandaag nog naar Amerika gestuurd en meestal duurt het 1 a 2 weken voor er duidelijkheid is. Kan ik ondertussen mooi ff mijn hoofd laten bestralen.
Het medicijn, Pembroluzimab, wordt ook weer per infuus gegeven en ook om de 3 weken, maar niet 4x, maar continu. Dus elke drie weken een infuus tot het niet meer werkt of tot de bijwerkingen te erg worden. Lijkt me te doen, maar ook wel pittig. Iedere keer maar weer..... Maar ja, je moet er wat voor over hebben he om wat langer op deez aardkloot te kunnen blijven.
Het blijft niet fijn om ziek te zijn zonder genezingsmogelijkheden, maar zie toch wel weer wat tijd, wat toekomst. Had toch wel ff de schrik te pakken.

2 opmerkingen:

  1. Heel begrijpelijk Hansine, kop op he.
    liefs carla

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat goed dat je weer een lichtpuntje ziet, respect, hou vol!
    Groetjes, Judith

    BeantwoordenVerwijderen