Er komt weer helderheid in mij. En daar ben ik heel blij mee.
Na thuiskomst op vrijdag vond ik het weekend echt lastig.
Nog erg moe en met een slecht werkend hoofd weer midden in het gezinsleven.
Ook het feit dat je zomaar weer tussen die witte lakens kan belanden en je, tijdelijk, het gewone leven niet aankunt, maar ook ter plekke los moet laten heeft toch een weerslag op je.
Vandaag in pyama gebleven en wat gerommeld, gecomputerd en verder op bed tv gekeken en geslapen. En nu voel ik weer wat vrolijheid, levendigheid en zin in mij opborrelen. Gelukkig, denk ik dan, want anders was er niets aan.
Morgen op mijn gemakkie ff naar buiten. Misschien ga ik wandelen, maar misschien ook wel even op de fiets naar de stad. Had ergens nog het plan om mezelf op een jurk te trakteren of zo. Zal morgen eens voelen wat klopt voor mij.
Woensdag nog een afspraak met de oncoloog om in ieder geval vragen te kunnen stellen. En verder om te laten zien dat ik weer weet welke dag het is en dat ik weer kan hoofrekenen.
Op de EHBO heeft een neuroloog mij onderzocht, daarbij hoorde ook even hoofdrekenen. Daar ben ik nooit goed in, maar nu kwam ik zelfs uit het sommetje 90 - 4 niet. Heel raar en een soort onheilspellend al je niet op je denken en reageren kunt vertrouwen. Niet prettig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten