15/9

Weer thuis na een gezellig en rumoerig weekend.
Het was het Zeelandweekend van DuikTeamWoerden waarvan Wiebe lid is. Elk jaar huurt het Team een deel van de camping Land en Zee af die net buiten Scharendijke ligt. Mooie ruime camping, al stonden wij dicht op elkaar om met z'n allen op dat veldje te passen. Met in het midden een hele grote tent waar het eten, drinken en samenscholen plaats vond.
Wiebe heeft zijn volwassen 1 sters duikbrevet gehaald en dat van NEPtunes uitgereikt gekregen. Werd heel leuk gedaan en wij voelden ons natuurlijk lekker trots!
Wij hebben in een geleende caravan geslapen. Wat ons heel goed bevallen is! Met dank aan Johan en Winny!! Heerlijk om aan te komen rijden, pootjes uit te draaien, stekkertje in het 'stopcontact' en klaar ben je. Als vouwwagenbezitter is dit heel luxe, ook al hebben we een snel-opzetter. Toch eens overwegen de vouwwagen in te ruilen voor een licht, lief 3 persoons caravannetje???
De camping bleek vlak bij Den Osse te zijn waar een goede vriend op zijn boot woont. Heerlijk op de fiets naar hem toe geweest. Mooi Zeeland! En gezellig bijgepraat over het werk aan zijn boot, zijn dochter(s) en al hun belevenissen ;-))
Ties, die alleen thuis was gebleven, heeft het goed gehad en, ik geloof, niet al te gekke dingen gedaan. Je weet maar nooit... En 14 jaar is nog best wel jong, of niet?
Minke en Guus zijn naar het festival Q-Base geweest, net over de grens in Duitsland. Daar is ze gisteren dan eindelijk 18 geworden. Wij hadden het eerder thuis al even gevierd en Guus heeft voor taart met kaarsjes gezorgd op de dag zelf. Leuk!
Vandaag zal iedereen weer even bij moeten komen van het weekend, denk ik. Ik ga verder opruimen en de caravan schoon maken.
Gisteren, bij thuiskomst, was er ook verdrietig nieuws. De zieke nicht van Rob is zaterdagavond overleden. Dat is snel gegaan helaas. Zij is ongeveer net zo oud als ik en had ook kanker. Raakt ons behoorlijk en tegelijkertijd probeer ik het buiten me te houden, mijn tijd komt nog dat ik daarmee moet dealen. Het word knap confronterend om naar de begrafenis te gaan, maar ja het uit de weg gaan heeft ook geen zin. Misschien toch maar het kunstje van energiescheiding toepassen: ik ben ik en jij bent jij, met een roos er tussen en dus niet matchen op hun verdriet, maar wel meeleven natuurlijk!!!