De knoop maar doorgehakt: ik stop, tijdelijk?, met de moestuin.
Mijn conditie, met pijnlijke knieën en soms pijnlijke rug, is niet goed genoeg voor dat toch wel zware werk. Hierdoor kom ik met andere dingen die ik graag wil of moet doen in de knoop. En dat maakt me niet blij, heb voortdurend het idee dat ik achter de feiten aan hobbel. Dus na wikken en wegen toch maar de knoop doorgehakt en geeft wel lucht en ruimte. Ga van de week nog wel ff thee drinken en zal zien of ik nog even iets bak om mee te nemen. Zal het ook wel missen, maar ach wie weet hoe het loopt.
Is toch wel confronterend dat ik zo iets op moet geven omdat mijn lijf het niet aan kan. Kon altijd redelijk wat aan. In deze tijd dat ik me goed voel probeer ik toch wel te vergeten dat ik ziek ben, maar dan word ik toch enigszins hardhandig terug gefloten. Helaas, pindakaas en maar weer kijken naar wat ik wel kan, want dat is best veel gelukkig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten