Volgens (de door hem ingevulde gegevens op) Facebook is Jan(tje) vandaag jarig. Ik heb hem alvast gefeliciteerd, maar hij piept gewoon voor hoor!
Ik vind de plannen voor mijn verjaardag leuk en heb er zin in. Al blijft het een heel raar, dubbel en emotioneel idee dat dit ook mijn laatste zou kunnen zijn....maar goed, 's morgens ga ik met Winny naar Anouska voor koffie en lunch. 's Middags, het saaiste deel van de dag, ga ik rusten en 's avonds komt er familie- en vriendenvisite. Gezellig!
Een paar dagen terug zag ik mijn verjaardag nog niet zo zitten, maar dat kwam voornamelijk door de ontsteking in mijn hypofyse. Daar word namelijk ook geregeld dat endorfine, een stofje waar je blij van word, aangemaakt word. Bij mij was de waarde van de endorfine ook flink verlaagd, dus was mijn wereld aardig somber. In het ziekenhuis voelde ik dat de medicijnen hun werk deden, want het was net of iemand de gordijnen open gedaan had en er weer licht was. Ik voelde me meer mezelf en dat is wel weer knap prettig om te ervaren!
Vandaag van alles gerommeld, moet ook weer ff wennen thuis. Na toch wel weer een enerverende ervaring, met bijbehorende confrontatie, nu weer gewoon thuis aan de huiselijke taken. En nog kijkende hoeveel energie ik heb. Door de prednison lijk ik aardig wat te hebben, maar het is een pepmiddel. Dus moet ik mijn koppie erbij houden en her en der op de rem trappen.
Hallo Hansine, jeetje, even een paar dagen niet gelezen en wel heel veel gemist. Wat is jullie leven een achtbaan op het moment! Toch weer behoorlijk schrikken, maar ook wel weer heel fijn als zo'n grauwe sluier verdwijnt en de wereld weer een beetje kleur krijgt. Hopelijk blijft dat voorlopig, en kun je zelfs een beetje genieten van je verjaardag. Genieten is belangrijk in het leven! liefs, Anneloes
BeantwoordenVerwijderen