zondag 16 maart 2014
16/3 gedicht
Een moeder
Niet in staat
Mij
Een geborgen
Gevoel te geven
Een moeder
Op zichzelf
Gericht
Door oorlog
En crisis?
Een moeder
Na 5 jaar kinderwens
Een zoon
En nu nog
Er voor zorgen
Een moeder
En nog een wens
Een dochter
Plus een post-
Natale depressie
Een moeder
Eindelijk moeder
Maar
Niet in staat
Te moederen
Een moeder
Met twee kinderen
En
Zoveel gemiste
Warmte
Een moeder
Een gezin
En
Zoveel gemiste
Kansen
Een moeder
En een vader
Die al lang
De aarde
Verlaten hebben
Een zoon
En een dochter
Onbewust
Nog steeds
Zoekend in alles
(Naar liefde
Naar begrip
Naar kind zijn
Naar vertrouwen
Naar moederwarmte
Naar ouder-waardering
Naar een geborgen basis)
Naar wie ze mogen zijn....
Hansine
(en mijn broer Atte)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat zal ik hier nu over zeggen? Ik had de tranen in mn ogen!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Jolanda Z te O
Hansine, dit gedicht daar komen mijn gevoelens van in de knoop want als ik daar "vader" invul dan weet ik wat ik gemist heb: voorwaardelijke vader-liefde, toen ik Rene vond wist ik dat ik dat gevonden had en met hem kindereren wilde, ik denk dat Rob dat gemis ook in vult bij jullie.
BeantwoordenVerwijderenHe Helga, kan me voorstellen dat dit gedicht veel bij jou los maakt of raakt. En ik heb Rob niet voor niets gekozen als mijn levenspartner, hij vult een deel van mijn gemis op, maar ook blijft voelbaar wat mijn vader en moeder niet hebben gekund. Waarschijnlijk juist in deze heftige levensfase is het tijd om naar dit soort dingen te kijken en er mee te dealen als dat lukt. Door mijn gedicht biedt het jou ook de kans nog eens naar jouw stuk te kijken. Wat het je doet? Wat je graag zou willen bereiken hierin? Hoe je dat praktisch zou kunnen maken? Kijk maar, feel free.
Verwijderenliefs Helga
BeantwoordenVerwijderen